ڈر جاندا ہاں

نظم: ڈر جاندا ہاں
[جون کیٹس (John Keats) کی نظم
"When I Have Fears"
کا منظوم ترجمہ]
ڈر جاندا ہاں
سوچاں دی بھرمار توں پہلاں
لفظاں دے اظہار توں پہلاں
لِکھتاں دے طومار توں پہلاں
موت دی آئی وار توں پہلاں مر جاون توں
ڈر جاندا ہاں
جد میں رات دے متھے چمکے تارے ویکھے
بدلاں دے وچ عشق دے قصے سارے ویکھے
کھوج میں لاندا ایناں دا جے جیوندا رہندا
موت دے کول تے مہلت کوئی نہیں ایہہ سوچن توں
ڈر جاندا ہاں
دو گھڑیاں دے سوہنڑے سجن، توں نہیں ملنا
حسن ترے دا جوبن وی نئیں تک سکدا میں
عشق ترے دا ذائقہ وی نئیں چکھ سکدا میں
ایہہ سب سوچ کے انج لگدا اے دنیا مک گئی
عشق تے شہرت موت دے ہتھوں کھس جاون توں
ڈر جاندا ہاں
شعیب احمد شاہد
"When I Have Fearss"
When I have fears that I may cease to be
Before my pen has gleaned my teeming brain,
Before high-pilèd books, in charactery,
Hold like rich garners the full ripened grain;
When I behold, upon the night’s starred face,
Huge cloudy symbols of a high romance,
And think that I may never live to trace
Their shadows with the magic hand of chance;
And when I feel, fair creature of an hour,
That I shall never look upon thee more,
Never have relish in the faery power
Of unreflecting love—then on the shore
Of the wide world I stand alone, and think
Till love and fame to nothingness do sink
John Keats